Η καρδιά της όμως, η καρδιά της αυτής της γυναίκας που ήταν; Γιατί πολλές φορές ακόμα τώρα, ακούω τον θόρυβο του φουστανιού της, ακούω το βουητό από τις μικρές πόλεις που ξυπνάνε, ακούω τα εργοστάσια να γουργουρίζουν και τις φωνές των ανθρώπων. Ακούω τις γάτες που τρυπώνουν στις πτυχές ψάχνοντας μια φωλιά. Κι άλλες πάλι φορές νιώθω κάτω από τα επάλληλα υφάσματα κάτι να ανασαίνει˙ μια καινούργια ζωή ….ανυπόμονη.
Μακριά ακούω τα βήματα της πολιτείας , τα βήματα της πολιτείας που μας έχει όλους μέσα της, τότε δεν ακούω τίποτα άλλο˙ μόνο τα βήματα της και τα τριξίματα αυτής της κουρασμένης γης …. και τότε ούτε που ανασαίνω.
Μας είναι γνωστή η δύναμη της γήινης έλξης. Άλλο τόσο γνωστό ήταν σε κείνη η δύναμη της καρδιάς της, που ακολουθώντας την φυσική της έλξη εγκαταστάθηκε κοντά στο έμβρυο παιδί της χωρίς να είναι καθόλου η θέση που της έπρεπε αυτή. Κι οι εραστές; Ωωω αυτοί ήταν που διέδιδαν ότι ήταν άκαρδη!
Sorry, the comment form is closed at this time.