Όμως. Εκείνη τον ήθελε. Από που είχε έρθει το πλάσμα αυτό το σκοτεινό, πώς την είχε πάρει αγκαλιά του˙ σαν μέσα σε μεγάλες φτερούγες την κρατούσε, την έκλεβε…

Εκείνη αποχαιρέτιζε λες την ζωή της, την πόλη της, το δάσος … λες κι ο κόσμος είχε αντιστραφεί και στο φως τώρα ήταν εκείνοι σφιχταγκαλιασμένοι. Κι ας ήταν ένα φως αλλόκοτο…Αυτός την βάσταγε σαν θηρίο, την πήγαινε σαν ακροβάτης…

ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ / ΙΟΥΝΙΟΣ 2014