Κρανίου έκρηξη

Ήταν όλοι εκεί, γύρω, μέσα, πιο πέρα πιο δυνατά αλλά όχι πάντα˙ τις νύχτες ύπνος φορτωμένος. Το πρωί κίνηση, λέξεις ιστορίες, χρονολογίες, λόγια, φίλοι. Ήτανε όλοι-όλα εκεί. Βράδυ με φως, βιβλία ξεκοιλιασμένα, σημειωμένα, διπλογραμμένα …

Κρανίου έκρηξη

Για όλους εσάς που θελήσατε και θέλετε ακόμα, το κρανίο μου προσφέρω γεμάτο λέξεις και νοήματα. Μνήμη που δεν με πρόδωσες , δεν με εγκατέλειψες συγκέντρωσε τώρα στο δωμάτιο του μυαλού μου όλα … το πλήθος των αγαπημένων, των φίλων, της μικρής μου αδερφής, της γάτας μου που γουργούριζε πάνω στα βιβλία, της μαμάς μου … του καναπέ που φιλοξενούσε τα νεύρα μου, όνειρα, τα δάκρια όλα ….

Θέλω τώρα, μην το ξεχάσω αυτό, θέλω να σκορπίσουν όλα στον κόσμο, στο σύμπαν, στο χάος ή στον διάβολο: οι γνώσεις και τα πρόσωπα και όλα αυτά που οδυνηρά, πιεστικά κι αναντίρρητα στριμώχτηκαν στο καημένο μου το κεφάλι, θέλω να σας δείξω τι σημαίνει γιορτή, τι σημαίνει χαρά και θέλω όλα, να ξεκουμπιστούν: φωνές και στίχοι γεια χαρά, γεια σας λέξεις και γράμματα, γεια και χαρά χρονολογίες στο καλό ή στον αγύριστο.

Το κρανίο μου εκρήγνυται, σκάει, τινάζεται για να ξαναβρεθεί αγνό κι ολοκάθαρο, εκρήγνυται και μπορεί τώρα να παίξει χαρτιά, να δει χρώματα, να δροσιστεί σε πηγές, να κοιτάξει τον ουρανό, να χαζέψει τα σύννεφα, να χαϊδέψει την θάλασσα, να βγάλει την γλώσσα στους κανόνες, να σταματήσει τον πόλεμο, να σκεπάσει με χαρά τα ουρλιαχτά των ανεγκέφαλων, των βαρβάρων, να μιλήσει για την θαλπωρή των σπιτιών τον χειμώνα, να διαλύσει τα χαρακώματα, να αφοπλίσει τους ηλίθιους. Να μιλήσει για τον έρωτα με λέξεις που δεν φυλακίζουν, που δεν παλιώνουν, μπορεί τώρα το κεφάλι μου σαν όργανο αφρικάνικο να παίξει ΜΟΥΣΙΚΗ ολομόναχο, ένα όργανο σαν μια ορχήστρα ολόκληρη, μπορεί τώρα οι νότες μου να χτίσουν ευγενικές πολιτείες, να σελώσουν αφρισμένα κύματα, να αγκαλιάσουν τους φίλους μου, μπορεί τώρα να σώσουν τον τελευταίο έρωτα, τον ουρανό που είναι γαλάζιος, τα αδέλφια μου που μεγαλώνουν… , μπορώ τώρα να γεννήσω την αιχμηρή κι υπέροχη μαγεία των νέων λέξεων!

Τέλος ο χρόνος ο παλιός, οι μέρες, οι ημερομηνίες, όλα πετάχτηκαν έξω άχρηστα, αχρείαστα, περιττά βάρη σε νέες ζωές . Σήμερα μόλις και αμέσως, ξεκινάω και θα παίξω μουσική με το σώμα μου, θα χορέψω με τις ανάσες μου, θα τερματίσω για πάρτη μου και θα το πάρω πάλι από την αρχή! ΧΑ!!!