Ας δούμε ποιες είναι οι αντιδράσεις. Καταρχήν: είναι νέα,πολύ νέα φοράει κραγιόν έντονο βυσσινί, νέα είναι πολύ και θυμωμένη. Γυρίζει με τις γάτες, με τους ανέμους να σφυράνε στο κεφάλι της.Θέλει να απαλλαγεί από όλα, από όλους, θέλει τα σύννεφά της, τα όνειρά της θέλει.Tα όνειρά της.

Έχει πολύ θυμό για όλους. Ακούστε!

Αλλά μη χάσετε από τα μάτια σας το πρόσωπό της,μη χάσετε από τα μάτια σας τον ασυγκράτητο, νεανικό και υπόκωφο θυμό της.

«Θα είμαι καλή, πρέπει να είμαι καλή , πρέπει να μην τους απογοητεύσω,μόνο εμένα είχαν πάντα. Θα χτενίσω τα μαλλιά μου, θα ντυθώ όπως τους αρέσει, θα κρύψω τα σημάδια μου. Θα χαμογελάσω. Μια σπουδαία κόρη, μια κόρη αλλιώτικη,ας δούμε…»

Οι γονείς που δεν έφταιγαν και σε τίποτα . Ο ρόλος τους έφταιγε.

Η κόρη η νέα,η άσωτη και οργισμένη…

-Στο μέλλον θα χαθεί, θα μεταμορφωθεί, θα γίνει ανάμνηση. Η μήπως φαντασίωση;