Όταν κάποιος ήθελε να γδύσει ή μάλλον  να πούμε καλύτερα να ξεφλουδίσει αυτή την  γυναίκα; Τότε;

Είχε φροντίσει εκείνη να καλύψει το σώμα της όλο, με επάλληλα στρώματα  από υφάσματα και λουλούδια και δαντέλες, είχε φροντίσει να κρύψει το σώμα της, τα μέλη της, την καρδιά της, το μυαλό της, τα είχε τυλίξει σε ασφαλείς σφιχτές πλεξούδες απ’ τα μαλλιά της. Κι αν κάπου υπήρχε ασυνέχεια, ήταν μόνο μια γύμνια ψευδής. Αυτός ο άντρας ήρθε από τους δρόμους μιας άλλης πολιτείας . Ο άνθρωπος αυτός – ο άντρας –κουβαλάει μαζί του εκατομμύρια ευγενικά πάθη και δισεκατομμύρια ευτελείς σκέψεις. «ΑΝΟΙΞΕ» της λέει. Κι εκείνη νιώθει την ανάσα του μέσα από τον λαιμό του να βγαίνει. «Άνοιξε. Μέσα απ’ το στήθος σου βλέπω την καρδιά σου».

Κι εκείνη αναδύεται μέσα απ’ το βαρύ της φόρεμα , αναδύεται απ’ την βυθισμένη της ζωή και τα βαρύτιμα υφάσματα και ελαφριά σαν πεταλούδα του γνέφει «ΕΛΑ».

ΓΥΝΑΙΚΑ- ΚΟΥΚΟΥΛΙ Ή ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΣΟΥ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2014